Wat voor weer is het vandaag? Over teams, met een kleine letter.
Dagelijks werk ik samen met mensen woonachtig in elf verschillende landen, verspreid over diverse tijdzones. Via onlinemeetings zie ik dat het op één en hetzelfde moment van de dag sneeuwt in Seoul, regent in Praag en zonnig is in Sao Paulo. In ons internationale en multidisciplinaire team werken we samen om stappen te maken in een groot transformatieprogramma. Een programma gericht op het hervormen van de manier van denken, de manier van werken, de processen en de technologie, zodat het bedrijf waar we voor werken ook in de toekomst kan voldoen aan de hoge klantverwachtingen en continue veranderingen.
Als wij met Vasco een transformatietraject bij een organisatie starten, gaan we pragmatisch aan de slag. Met de beschikbare capaciteit en methodes kijken we hoe we snel een realistisch resultaat kunnen definiëren én laten zien. Het voornaamste doel van deze fase is een team vormen en een manier van werken introduceren die laat zien dat verandering mogelijk is. Het vormen van het team kost aandacht en tijd. Hierbij starten we met het scherp krijgen van het doel en de verwachtingen van het programma. Dit willen we helder en expliciet hebben op de managementlaag waar we true sponsorship verwachten. Als we vervolgens met een multidisciplinair team van technologie en business kortcyclisch aan de slag gaan, maken we het eerst persoonlijk. Wie komt waarvandaan voordat hij of zij dit projectteam instapt? Wat wil deze persoon in het project bereiken? En waar kan je deze persoon ’s nachts voor wakker maken? Het doel is om elkaar te begrijpen. Elkaar begrijpen, zodat we vervolgens samen naar een eerste resultaat kunnen werken. Dit resultaat presenteren we en vieren we samen met de hele organisatie. Dit is het begin van de transformatie.
Grote transformatieprogramma’s zijn een marathon. Hoewel we termen introduceren als sprints, kortcyclisch, scrum, quick wins en continu versnellen is het een traject van de lange adem. Om deze marathon aan te gaan, moeten er teams gevormd worden die op elkaar zijn ingespeeld. Die voor elkaar willen werken. Die fouten durven te maken en eerlijk tegenover elkaar zijn. Teams die elkaar vertrouwen en daadwerkelijk geloven dat verandering mogelijk is. De meeste collega’s doen het programmawerk naast hun dagelijkse operationele werk. De tijd die ze aan het programma spenderen, moet plezier en waarde opleveren. Anders kan je het niet een marathon lang volhouden.
Na acht maanden aan en mét dit team te hebben gewerkt, ben ik onlangs afgereisd om het Europadeel van het team te ontmoeten. Een ietwat ongemakkelijk moment als je elkaar voor het eerst op een zondagmiddag in een hotelbar in Stockholm ontmoet. De twijfel tussen een vriendelijke knik, een coronaproof boks of een omhelzing kenmerkt de eerste paar minuten. Maar al snel zijn de drankjes besteld en gaat het gesprek over vakantieplannen, kinderen, huisdieren, noorderlicht en vistoernooien.
Na drie dagen samen onder één dak te hebben gewerkt en drie avonden samen gegeten en gedronken te hebben, zijn we tot een eerste, voorzichtige conclusie gekomen. We zijn trots op ons behaalde resultaat. De start is goed.
Inmiddels werken we weer dagelijks samen via onlinemeetings. We hebben een helder doel voor ogen, waar we de komende maand naar toewerken. We schalen de teams, waardoor we grotere stappen kunnen maken. Het transformatieprogramma komt op stoom.
Als ik nu via mijn scherm de wereld in kijk, zie ik behalve wisselende weerplaatjes ook de persoonlijke details. Ik weet nu dat de kat die af en toe door het beeld van die ene collega kruipt, dezelfde is als die van die van een andere collega. Het is voor mij een signaal dat we op de goede weg zijn. We kennen elkaar, we begrijpen elkaar, we werken samen.
Vasco. Samen maken we het simpel.
